Podniesienie dna zatoki szczękowej jest zabiegiem chirurgicznym przeprowadzanym w przypadku braku możliwości wprowadzenia implantu z powodu złych warunków kostnych.
Zatoka szczękowa naturalnie sąsiaduje z wierzchołkami zębów przedtrzonowych i trzonowych górnego łuku zębowego. Po utracie tych zębów kość, w której osadzone były korzenie stopniowo zanika. Aby zapobiec postępującemu zanikowi kości, najlepiej nie zwlekać z wprowadzaniem implantów.
W sytuacjach, w których nie wykonano implantacji na czas, niewielka objętość kości w wymiarze pionowym uniemożliwia prostą implantację. Należy wówczas zmobilizować organizm do przyrostu nowej, pełnowartościowej kości poprzez uniesienie dna zatoki szczękowej. Poszczególne etapy zabiegu:
Miejscowe znieczulenie.
Odsłonięcie dziąsła w okolicy, w której brakuje zębów.
Otwarcie zatoki szczękowej pod uniesionym dziąsłem i błoną śluzową.
Uniesienie błony śluzowej zatoki szczękowej.
Wprowadzenie tytanowego implantu (na którym w przyszłości będzie sztuczny ząb) lub materiału kościozastępczego.
Szycie dziąsła, zwykle z wykorzystaniem wchłanialnych szwów.
Omówienie i wydanie w formie pisemnej zaleceń na okres gojenia.